Henri Lopes, die van de taalkundige creativiteit zijn paradepaardje heeft gemaakt, heeft Tribaliques (verhalenbundel), La nouvelle romance en Le pleurer-rire (romans) kunnen produceren. Het is door middel van zijn werken dat hij de aandacht vestigt op wat werkelijk de linguïstische bijzonderheden zijn van de Franse taal, haar continentale en vooral Afrikaanse variëteiten. Het doel van dit boek is te zien hoe Lopes, na een zuiver Afrikaanse taal te hebben geconstrueerd, heeft laten zien hoe de Franse taal, die tot de Franstalige wereld behoort, culturele en regionale bijzonderheden heeft. Hij beschrijft de Franse taal als een plaats van verrijking, een plaats van vernieuwing en een plaats van cohabitatie waar Frans, een vreemde taal, en Lingala, Teke en Kituba, moedertalen, vreedzaam met elkaar botsen. Door de teksten van Lopes te lezen, willen we begrijpen in welk mechanisme en in welke mate Afrikaanse sprekers, vooral Congolezen, de Franse taal kunnen vernieuwen, creëren en beter aanpassen aan hun dagelijks en cultureel leven.