Kreatywno¿¿ i innowacyjno¿¿ maj¿ fundamentalne znaczenie dla rozwoju; niezale¿nie od tego, czy chodzi o nauki ¿cis¿e, technologie, nauki humanistyczne czy sztuk¿, wszystkie one zale¿¿ od innowacji w zakresie post¿pu, ale jest to ograniczone brakiem zasobów edukacyjnych ukierunkowanych na innowacje. Nie istnieje ¿aden system edukacji, który koncentrowäby si¿ na dostarczaniu umiej¿tno¿ci niezb¿dnych do wprowadzania innowacji. W przedmiotowym tek¿cie zaproponowano drog¿ naprzód poprzez ponowne zastosowanie umiej¿tno¿ci, które s¿ ju¿ integraln¿ cz¿¿ci¿ naszych struktur edukacyjnych. Innowacyjno¿¿ zale¿y równie¿ od kreatywnych zasobów dost¿pnych w spo¿ecze¿stwie. Jeden z takich zasobów jest oferowany przez spo¿eczno¿¿ wielokulturow¿, identyfikowan¿ w ró¿nych kontekstach, ale rzadko bezpo¿rednio wspieran¿ jako ¿ród¿o. W niniejszym tek¿cie stwierdza si¿, ¿e potencjä twórczy danej spo¿eczno¿ci jest wzmacniany przez mieszank¿ kulturow¿ w jej populacji, co stwarza mo¿liwo¿ci interakcji idei, wymiany do¿wiadcze¿ i wzajemnego oddziäywania ró¿nych form wiedzy. Rozpoznanie potencjäu twórczego ju¿ w naszych systemach edukacyjnych i w naszej spo¿eczno¿ci pozwala nam na lepsze wykorzystanie go w rozwoju innowacji w cäym spektrum wiedzy. Jest to jednak uzale¿nione od tego, czy b¿dziemy w stanie zarówno zidentyfikowä te zasoby, jak i opracowä strategie wykorzystania ich potencjäu.