De planning in de Verenigde Staten is de laatste veertig jaar meer gericht geweest op het gebruik van de auto en minder op het voetgangersverkeer. Deze benadering heeft geleid tot een auto-afhankelijke maatschappij waarin lopen steeds moeilijker en onveiliger is geworden. Vandaag de dag, als gevolg van een toenemend bewustzijn van milieuvraagstukken en de volksgezondheid, zijn mensen zich bewust geworden van de negatieve gevolgen van hun overmatig autogebruik en zijn ze begonnen met het steunen van begaanbare gemeenschappen. Er is veel onderzoek gedaan naar het belang van lopen en naar manieren om buurten te creëren waar het goed lopen is. Maar hebben deze onderzoeken hun weg gevonden naar de feitelijke planningspraktijk? In hoeverre hebben de lokale overheden en praktijkmensen het huidige onderzoek naar loopbaarheid overgenomen om een voetgangersvriendelijke omgeving te creëren? Dit boek is een poging om deze vragen te beantwoorden. Het legt de bestaande ongelijkheden bloot tussen het onderzoek en de praktijk met betrekking tot de begaanbaarheid. De analyse en aanbevelingen in dit boek om de voetgangersomgeving te verbeteren zouden van even groot belang moeten zijn voor studenten planning, praktijkmensen en lokale planningsbureaus.