B¿onnik pokarmowy zmienia mikroflor¿ jelita grubego. Dieta bogata w b¿onnik pokarmowy hamuje endosymbiotyczny wzrost archeologiczny prowadz¿cy do homosyntezy gatunku. Dieta wysokob¿onnikowa prowadzi do zwi¿kszonego wytwarzania mälanu i hamowania HDAC, co prowadzi do ekspresji genów HERV i ich reintegracji z genomem. Skacz¿ce geny HERV przyczyniaj¿ si¿ do dynamiki genomu i s¿ wäne w ewolucji po¿¿cze¿ synaptycznych i homo sapien neocortex. Dieta o niskiej zawarto¿ci b¿onnika zwi¿ksza wzrost kolonii i archaiczn¿ endosymbioz¿, przyczyniaj¿c si¿ do neandertalizacji gatunku i mózgu. Dieta o niskiej zawarto¿ci b¿onnika i obni¿ony poziom mälanu przyczynia si¿ do modulacji acetylacji histonu i zmniejszenia generacji sekwencji HERV. Przyczynia si¿ to do usztywnienia genomu i zmniejszenia po¿¿cze¿ synaptycznych. Prowadzi to do supresji kory mózgowej i dominacji mózgu, przyczyniaj¿c si¿ do neandertalizacji mózgu i neandertalicznych zaburze¿ poznawczych afektywnych mózgu.