Ludzie doznaj¿ wielu ran w ró¿nych okresach swojego ¿ycia, czasami te rany mog¿ by¿ zadane przez siebie lub näo¿one na nas przez innych, ale wi¿kszo¿¿ z nich jest kombinacj¿ obu. Do¿wiadczenie tych ran mo¿e spowodowä, ¿e skoncentrujemy si¿ na bólu, który cierpimy, na mocy innych w naszym ¿yciu lub na niesprawiedliwo¿ci sytuacji. Jednak kädy cz¿owiek, czy to po latach cierpienia, czy te¿ po nag¿ym tragicznym wydarzeniu, osi¿ga przepä¿ w swojej egzystencji, która decyduje o jego przysz¿o¿ci i o tym, jak ta historia si¿ sko¿czy, ten moment w czasie, który powoduje, ¿e trzeba dokonä ponownej oceny jego ¿ycia. Ten szlak sprawi, ¿e wyjdziemy z tego do¿wiadczenia z jedn¿ z trzech mo¿liwo¿ci. Poddä si¿ cierpieniu, bólowi i rozpaczy, ¿yj¿c w nienawi¿ci do siebie i innych powoli umieraj¿cych kädego dnia, albo walczy¿ ze wszystkim i zabijä nawet tych, którzy mogliby pomóc, bo gniew i gorycz staje si¿ septyczna i niszczy samego siebie, a ostatnia kategoria cierpi¿cych uczy si¿ z w¿asnej sytuacji, staje si¿ lepsza i pokonuje j¿ dla ich dobra i wszystkich, którzy si¿ do nich zbli¿aj¿.