Tekst ten jest wynikiem ró¿norodnych do¿wiadcze¿ i przemy¿le¿. Rozpoczyna si¿ od ogólnej problematyzacji dehumanizacji, która istnieje w kraju i jak nale¿y si¿ do niej odnie¿¿ na polu edukacyjnym, poniewä konieczna jest refleksja nad rol¿ edukacji w kontek¿cie tego kryzysu, aby uratowä jej duchow¿ misj¿. Konieczne jest osi¿gni¿cie wy¿szych poziomów cz¿owiecze¿stwa osoby ludzkiej, aby ¿y¿ i wspó¿istnie¿ harmonijnie; w tym sensie dziäanie profesora uniwersyteckiego wyrasta z konstrukcji humanizuj¿cej, która u¿atwia rozwój istoty osoby, która si¿ uczy. Wszystko to wymaga bardziej humanistycznego nauczania jako po¿¿danej i mo¿liwej alternatywy w szkolnictwie wy¿szym. Krótko mówi¿c, niniejsza praca koncentruje si¿ na osi¿gni¿ciach nauczyciela akademickiego i przysz¿ego profesjonalisty, który ko¿czy studia.