Wyci¿g z bulw wszystkich gatunków ro¿lin u¿ytych w badaniach wykazywä aktywno¿¿ lizozymu, potwierdzaj¿c jego wszechobecn¿ obecno¿¿ w ro¿linach. Spo¿ród ro¿lin badanych pod wzgl¿dem zawarto¿ci biäka ekstrakt bulwowy S. tuberosum wykazä najwy¿sz¿ zawarto¿¿ biäka rozpuszczalnego w buforze, natomiast ekstrakt bulwowy R. sativus najni¿sz¿ zawarto¿¿ biäka w buforze octanu sodu (50 mM; pH 5,0). Ekstrakt bulwowy z R. sativus wykazywä najwy¿sz¿ aktywno¿¿ lizozymu spo¿ród wszystkich badanych gatunków ro¿lin, a aktywno¿¿ ta by¿a zwi¿kszona, gdy bulwa by¿a ekstrahowana buforem fosforanowo-sodowym (50 mM; pH 7,0). Najni¿sz¿ aktywno¿¿ lizozymu stwierdzono w przypadku ekstraktu bulwowego D. carota w buforze fosforanowym (50 mM; pH 7,0). Lizozym z C. procera latex nie jest termo- labilny. Nie straci¿ on du¿ej cz¿¿ci swojej aktywno¿ci, gdy lateks by¿ inkubowany w ró¿nych temperaturach przez 24 godziny. Pozytywna wskazówka dla oczyszczenia tego enzymu w przysz¿o¿ci. Lizozym C. procera mo¿e by¿ specjalnie wyizolowany i oczyszczony z cäego lateksu za pomoc¿ siarczanu amonu z 95% nasyceniem.