Monografia przedstawia do¿wiadczenia lingwistyczno-kulturowego studium j¿zyka uralskiego jako wariantu kultury popularnej z jej charakterystycznymi warto¿ciami, stereotypami, poj¿ciami, postawami i regulacjami. Materiä do przemówie¿ (teksty ustne - rozmowy, korespondencja prywatna, listy adresowane do Prezydenta Rosji, przedstawicieli administracji miasta, listy wi¿¿niów, a tak¿e pisemne wypowiedzi na dany temat) jest zbierany metod¿ obserwacji uczestników. Autentyczne teksty postrzegane s¿ jako dokumenty epoki, prawdziwie odtwarzaj¿ce biografi¿ cäego pokolenia ludzi nale¿¿cych do jednej typowej wspólnoty j¿zykowo-socjokulturowej i przeniesionych do innego ¿rodowiska j¿zykowo-socjokulturowego. Analiz¿ tekstów przeprowadzono metod¿ rekonstrukcji pism kulturowych, która pozwoli¿a na zidentyfikowanie dominuj¿cych znacze¿ kulturowych i stäych proliferycznej kultury j¿zykowej.