Derrida ile Rorty, Habermasin evrenselcilik, rasyonalizm ve modern demokrasi arasinda zorunlu bir bag oldugu ve anayasal demokrasinin aklin aciliminda unfolding, hukuk ve ahlakin evrenselci bicimlerinin ortaya cikmasiyla baglantili bir ugragi temsil ettigi iddiasini reddetmekte birlesirler. Her ikisi de, kendi tikel dile getirilis kosullarini asacak bir argümantasyon tarzinin mümkün olmasini garanti altina alabilecek Akil gibi bir Arsimet noktasina ulasilabilecegini yadsirlar. Ama, rasyonalizmi ve evrenselciligi elestirmeleri, kendilerini Aydinlanmanin siyasi yanini, yani demokratik projeyi savunmaya adamalarini önlemez. Habermas ile aralarindaki anlasmazlik siyasi degil teoriktir. Onun demokratik siyasete gösterdigi bagliligi paylasirlar ama demokrasinin felsefi temellere ihtiyaci olmadigini ve demokrasinin kurumlarini güvence altina alacak seyin rasyonel temellendirme olmadigini düsünürler. Yapibozum ve Pragmatizm, ayni baslik etrafinda düzenlenmis sempozyumdaki tartismalari bir araya getirerek Derridanin pragmatizmi ile Rortynin pragmatizminin demokrasi hakkinda temelci olmayan bir düsünme biciminin gelistirilmesine nasil katkida bulunabileceklerini arastiriyor. Söz konusu düsünürlerin bu özel alandaki görüs ayriliklarinin yani sira cakistiklari noktalari da incelerken yapibozumu ötekinin etik deneyimine yönelik Levinasci bir acilimla tamamlayan Simon Critchley ve yapibozumu hegemonya mantigiyla irtibatlandirmayi öneren Ernesto Laclauyu da tartismaya dahil ediyor.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.