Klasik Atina ve Romada ve 17. Yüzyilin sonuna kadar Ortacagda hukuk calismasi klasik triviumun gramer, mantik, retorik ve özellikle retorigin parcasiydi. Antik dönemin hatipleri yasanin ruha ilham vermesi ve toplumsal bagi desteklemesi icin, onun sadece bir iktidar ve baski dili olarak degil ayni zamanda adaleti tesvik eden estetik ve ahlaki bir bütün olarak tezahür etmek zorunda oldugunu bilirdi. Yasanin bu estetik boyutu Homerostan erken modern döneme kadar hukuk kaynaklarinda asikardir. Gelgelelim, bu durum pozitivist hukuk tarafindan gizlenmistir. Kafka bir arkadasina mektubunda hukuk kitaplari okumak insana talas tadi verir diye yazmisti. Hukukla bu kitaplar üzerinden iliskilenen herkes bu odunsu tadi hissetmistir. Elinizdeki kitap hukukun felsefesini ve nomosu kalin kafali hukuk ders kitaplarinin sunumundan kurtariyor. Pozitivist bilimin ve hukuk felsefesinin ruhsuz soguk bir kurallar dizisi olarak sundugu yasanin estetik boyutunu yeniden aciga cikariyor. Yasayi edebiyat olarak ve sanat olarak okuyarak yapiyor bunu. Adalet ve güzellik arasindaki iliskiyi vurguluyor; nizamin ve sosyal yeniden üretimin esaslarini tasiyan hukuk dilinin hem akli ikna etme hem de duygular üzerinde tesir gösterme ödevine dikkat cekiyor. Adaletin güzel bir dil ve tutkulu bir pratik olabilecegini gösteriyor. Tüm bunlari psikanalitik yaklasimin verimini katarak bina ediyor.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.