Modern düsüncenin klasiklerinden biri olarak, okumaya ve yazmaya odaklanmis bir kitap bu. Okumanin yazmak, yani zeyil yapmak oldugunu kabul eden Jacques Derridanin 1959-1966 arasindaki özgün okumalarindan olusuyor Rousset, Foucault ve Descartes, Jabes, Levinas, Artaud, Freud, Bataille ve Levi Strauss hakkindaki denemelerinden. Bu yazilar bir yandan modern düsüncenin gelenekten kopmayi amaclamis akimlarinin nasil geleneksel vecheler tasidigini, metafizik kavramlari nasil kullandigini gösteriyor. Bir yandan da metafizik düsüncenin yaziyi nasil ve neden dil tasavvurunun disinda biraktigi, bu dislamanin metafizik icin kurucu bir islem oldugu üstünde duruyor. Sinirlarin arasindaki aralikta bir yazi nöbeti olmasi gereken bir yasamdan söz ediyor Jabs. Pekala Derrida icin de söylenebilecek bir söz bu. Dolayisiyla yazi üzerine girisilmis uzun soluklu bir fenomenoloji calismasinin, bir yazi nöbetinin önemli parcalarinin yer aldigi söylenebilir bu kitapta. Yine Jabesin sözleriyle Kitap labirenttir. Ciktim derken, daha da daliyorsun. Kurtulmanin imkani yok. Yapiti paramparca etmen gerek. Elin varmiyor bir türlü. Görüyorum nasil da yavas ama emin adimlarla büyüyor korkun. Bir duvar, bir duvar daha. Kim bekliyor seni sonunda - Hic kimse... Adin kendi üzerine kapanmis, bicagin üzerine kapanan el gibi. Felsefe ve sosyal bilimlerle ilgilenen okurlarimizin yani sira edebiyat ve genel olarak yazi veya yazmak üstüne düsünenlerin de ilgisini cekecegine inaniyoruz.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.