Makiety in¿ynierskie s¿ od ponad trzydziestu lat zautomatyzowane do celów reprodukcji procesowej. Do niedawna wszystkie te programy by¿y drukowane w u¿ytecznych idiomach, szczególnie FORTRAN, ale w niedoskonäej kolekcji, w której zastosowano imitacje korespondencji, na przyk¿ad SIMULA (Dahl 1970). SIMULA (Dahl 1970). Pakiety reprodukcyjne tego typu s¿ niezwykle cennym narz¿dziem w sytuacji, gdy operator odkrywa wiele odmiennych procedur klasycznych i gdy trudno¿¿ naukowa zademonstrowanego schematu nie jest zbyt du¿a. W sytuacji, gdy modelarz ma do czynienia ze znacznie bardziej ograniczon¿ sesj¿ modeli - na przyk¿ad hydrodynamiki-2D - znacznie bardziej precyzyjny klasyk mo¿e by¿ skonstruowany z oprogramowaniem o ni¿szej klasie j¿zykowej, na przyk¿ad FORTRAN lub C++, które jest ulepszone, zdolne do prze¿¿czania "szczegó¿ów" tego rodzaju klasyki.