Ujawnienie si¿ zaburze¿ osteogenezy reparacyjnej w postaci opó¿nionej konsolidacji z¿amä, powstawania stawów rzekomych i ubytków kostnych wymaga d¿ugotrwäego leczenia z zastosowaniem z¿o¿onego zestawu zabiegów chirurgicznych i nie zawsze uzyskuje si¿ zadowalaj¿cy wynik. Badanie zaburze¿ osteogenezy reparacyjnej w uszkodzeniach ko¿ci, osteotomiach, przeszczepach kostnych i zastosowaniu ró¿nego rodzaju osteosyntez jest jednym z aktualnych problemów wspó¿czesnej traumatologii i ortopedii. W praktyce klinicznej cz¿sto spotykamy si¿ z ró¿nymi zaburzeniami osteoreplastycznymi, dlatego problem prognozowania i wczesnego wykrywania zaburze¿ osteogenezy pozostaje aktualny. W ksi¿¿ce przedstawiono i uzasadniono algorytmy identyfikacji grup pacjentów z czynnikami ryzyka wyst¿pienia zaburze¿ osteogenezy, opracowano metody wczesnej obiektywnej diagnostyki zaburze¿ konsolidacji, co pozwala na rozpocz¿cie skutecznego leczenia we wczesnych stadiach i albo znacznie skróci¿ czas leczenia tej grupy pacjentów, albo zapobiec rozwojowi tak powänych powik¿ä, jak opó¿niona konsolidacja i pseudartroza. Ujawnienie si¿ zaburze¿ osteogenezy reparacyjnej w postaci opó¿nionej konsolidacji z¿amä, powstawania stawów rzekomych i ubytków kostnych wymaga d¿ugotrwäego leczenia z zastosowaniem z¿o¿onego zestawu zabiegów chirurgicznych i nie zawsze uzyskuje si¿ zadowalaj¿cy wynik. Badanie zaburze¿ osteogenezy reparacyjnej w uszkodzeniach ko¿ci, osteotomiach, przeszczepach kostnych i zastosowaniu ró¿nego rodzaju osteosyntez jest jednym z aktualnych problemów wspó¿czesnej traumatologii i ortopedii. W praktyce klinicznej cz¿sto spotykamy si¿ z ró¿nymi zaburzeniami osteoreplastycznymi, dlatego problem prognozowania i wczesnego wykrywania zaburze¿ osteogenezy pozostaje aktualny. W ksi¿¿ce przedstawiono i uzasadniono algorytmy identyfikacji grup pacjentów z czynnikami ryzyka wyst¿pienia zaburze¿ osteogenezy, opracowano metody wczesnej obiektywnej diagnostyki zaburze¿ konsolidacji, co pozwala na rozpocz¿cie skutecznego leczenia we wczesnych stadiach i albo znacznie skróci¿ czas leczenia tej grupy pacjentów, albo zapobiec rozwojowi tak powänych powik¿ä, jak opó¿niona konsolidacja i pseudartroza.