W ostatnich czasach nacisk polityki rozwojowej przesun¿¿ si¿ z bezpo¿redniego interwencjonizmu pästwa na nacisk na promowanie oddolnego udziäu w interwencjach rozwojowych. W tym ¿wietle sektor edukacji w Ghanie nie jest wyj¿tkiem. Od czasu uzyskania przez Ghany niepodleg¿o¿ci od Wielkiej Brytanii w 1957 roku, kolejne rz¿dy traktuj¿ edukacj¿ jako podstawowe narz¿dzie wzmacniania pozycji Ghäczyków. Jednak w pó¿nych latach siedemdziesi¿tych i wczesnych osiemdziesi¿tych sektor edukacji w Ghanie pogr¿¿y¿ si¿ w kryzysie w wyniku z¿ego zarz¿dzania i ogólnej niestabilno¿ci makroekonomicznej, co spowodowäo konieczno¿¿ wprowadzenia zaangäowania spo¿eczno¿ci lokalnej w zarz¿dzanie i kontrol¿ edukacji podstawowej. W zwi¿zku z tym niniejsza ksi¿¿ka porusza kwesti¿ ró¿norodnych sposobów, na jakie spo¿eczno¿ci uczestnicz¿ w zarz¿dzaniu edukacj¿ podstawow¿, pocz¿wszy od funkcji administracyjnych, poprzez utrzymanie / zapewnienie infrastruktury, bud¿etowanie / finansowanie, a sko¿czywszy na monitorowaniu i ocenie. Stopie¿ zaangäowania ró¿ni si¿ jednak w zale¿no¿ci od mo¿liwo¿ci zasobów i wiedzy fachowej. Ksi¿¿ka jest szczególnie przydatna dla mened¿erów edukacji, studentów, rz¿dów i instytucji pozarz¿dowych zaangäowanych w podnoszenie jako¿ci edukacji w krajach rozwijaj¿cych si¿.