Hipotensja ortostatyczna stanowi pilny problem medyczny z uwagi na niekorzystne objawy kliniczne w postaci upadków i omdle¿, trudno¿ci w diagnostyce i leczeniu. Jednym z czynników istotnych w hipotensji jest wspó¿chorobowo¿¿. Zaburzenia ortostazy s¿ powszechne u pacjentów z ró¿nymi patologiami. Choroby wspó¿istniej¿ce mog¿ by¿ przyczyn¿ hipotensji, nasilä jej objawy i przebieg oraz komplikowä taktyk¿ leczenia. W praktyce klinicznej nie po¿wi¿ca si¿ jednak wystarczaj¿cej uwagi badaniu hipotensji ortostatycznej w chorobach wspó¿istniej¿cych, a mechanizm zespo¿u ortostatycznego w wielu przypadkach pozostaje niejasny. W monografii przeanalizowano cz¿sto¿¿ wyst¿powania, cechy wspó¿wyst¿powania i prawid¿owo¿ci powstawania zespo¿u niedoci¿nienia ortostatycznego. Oceniono mo¿liwo¿ci kompleksowego wykorzystania analizy bioimpedancyjnej i spiroarteriokardiografii w diagnostyce hipotensji ortostatycznej i badaniu jej patogenezy. Stwierdzono mo¿liwo¿¿ skutecznej niemedycznej korekcji hipotensji u pacjentów z zaburzeniami obj¿to¿ciowymi w ortostazie. Ksi¿¿ka przeznaczona jest dla lekarzy pierwszego kontaktu, kardiologów, neurologów, naukowców.