Po zako¿czeniu zimnej wojny naukowcy podkre¿lali piln¿ potrzeb¿ lepszego zrozumienia, wyjänienia, przewidywania i reagowania na zmiany w polityce zagranicznej. Dwubiegunowo¿¿ zostäa zast¿piona wielobiegunow¿ równowag¿ si¿, a mäe pästwa zacz¿¿y cieszy¿ si¿ znacznie wi¿ksz¿ swobod¿ w decydowaniu o zmianie polityki zagranicznej. Praca ta po raz pierwszy w ostatnim pó¿wieczu dzieli rumu¿sk¿ polityk¿ zagraniczn¿ na okresy ci¿g¿o¿ci i zmian. Pokazuje to, ¿e rumu¿ska polityka zagraniczna od ko¿ca lat czterdziestych XX wieku przechodzi¿a od zale¿no¿ci od ZSRR do dywersyfikacji, a nast¿pnie przechodzi¿a przez izolacj¿, przechodz¿c ostatecznie do zale¿no¿ci od Zachodu (UE i NATO). Istniej¿ce badania nad zmianami w polityce zagranicznej zajmowäy si¿ g¿ównie polityk¿ zagraniczn¿ zachodnich pästw demokratycznych. Dla kontrastu, praca ta wnosi warto¿¿ dodan¿ poprzez skupienie si¿ na konkretnym pästwie w Europie Wschodniej, obszarze mäych, a nie dominuj¿cych czy hegemonicznych pästw, które zbli¿y¿o si¿ do centrum naukowej debaty w kontek¿cie rund rozszerzenia UE.