Ο άγιος Αυγουστίνος, επίσκοπος Ιππώνος, αναζητώντας την αλήθεια στα χρόνια της νεότητός του, και διατελών μέσα στο σκότος της άγνοιας πέρασε από αιρέσεις, έζησε βίο αμαρτωλό και έκδοτο στα πάθη. Ώσπου ήλθε η ώρα της χάριτος. Συνάντησε τον άγιο επίσκοπο Μεδιολάνων Αμβρόσιο και δόθηκε με θέρμη και ζήλο στον Χριστό και στο άγιο Ευαγγέλιό του. Προικισμένος δε με βάθος ψυχής και έξοχα διανοητικά χαρίσματα αφιέρωσε τα τάλαντά του στην διακονία της Εκκλησίας και του ποιμνίου της. Συνέγραψε ποικίλου περιεχομένου εκκλησιαστικά συγγράμματα, που είναι μέχρι σήμερα αντικείμενο μελέτης των ειδικών. Ανάμεσα στα συγγράμματα του ιερού πατρός είναι και το ΚΕΚΡΑΓΑΡΙΟ. Στη λέξη αυτή συμπεριλήφθηκαν τέσσερα βιβλία του με κοινό περιεχόμενο. Αυτά είναι: α) Οι Μελέτες, β) Τα Μονολόγια, γ) Περί της του Χριστού Θεωρίας, και δ) Περί συντριβής της καρδίας. Το περιεχόμενό τους, που αποδόθηκε με τη λέξη ΚΕΚΡΑΓΑΡΙΟ από τον Ψαλμό 140,1 «Κύριε, εκέκραξα πρὸς σέ...», είναι η εκ βάθους ψυχής προσευχή. Είναι κραυγή, δέησι, ικεσία, ευχαριστία, δοξολογία, ύμνος και ξέσπασμα καρδιάς. Είναι τέλος νυγμός, πόθος και υπέραγνος πνευματικός έρωτας της ψυχής προς το άκρως εφετόν, τον αγαπώμενο Κύριο.