Andere Kunden interessierten sich auch für
Tan yeri agarirken uykumla savasiyordum.
Bulutlara dokunmak varken simdi uyumanin sirasi miydi?
Bir saattir havadaydim. Havada 7 kisiydik, 12 yaslarinda bir çocukla beraber. Çocuk halinden gayet memnundu. Balon alçaldiginda, yükselmesi için kendisini asagi atacaklarina dair bir sakaya bile ihtimal vermezdi. Sadullah Aga [rehber] Balonda yedi kisiyiz bir kisi fazla. Balon alçalirsa seni asagi atarim haberin olsun. Gülüsmeler ve bütün bakislar çocugun üzerinde..
* * *
Çocuklugumdan beri içimde yasattigim deger duygusu, sonunda hakli olarak hissetmek istedigim duygulari hissettiriyor simdi. Güçlüydüm, itidalliydim. Sonsuz bir umut besledim her seye... Karsilastigim her olumsuzluga, hani kitaplarda yazarlar ya hep öyle yaklastim. Nasil yapiyordum bunu? Büyüklerim dolu dizgin hatalar yaparken... Büyüklerimi izledim hep. Ama onlari taklit etmedim hiçbir zaman. Yanlislari onlar da gördüm. Dogrulari da onlar da gördüm.
Büyüklerim benim için endiseleniyorlardi çünkü onlar benim yasimdayken, çoktan dünyanin çarkina boyun egmis, kafalari karismis bir sekilde, çevrelerinden hem yardim isteyip hem de gelen yardimlari geri teperken, ben gördüklerimi degerlendiriyor 'iste hayat bu' diyordum. Evet hayat buydu. Gördügümüz, duydugumuz, hissettigimiz, görmedigimiz, duymadigimiz, hissetmedigimiz her sey. Büyüklerim bana ayna oldu. Ben de o aynadan hayatin yansimalariyla, kendimi izlemis, fazlaliklarimi atmis, bosluklarimi doldurmustum. Fazla söze gerek yok. Üzülmek için bir sebep bulamadim hiçbir zaman. Sadece kendimi kaybetmekten korktum hep. Ama bu korkuyu dogru kullanmasini bildim. Simdi çogunun orta yaslarini geçtigi aile bireylerimin yanindayim. Hamliklarimizi giderecegiz yine. Çünkü, hayat hâlâ göz kirpiyor bize.
Mutlulugun resmini çektik, birbirimizin gözlerinin içine bakarak. Her yil tekrarlayacaktik. Kareye her yil birisini daha ekleyecektik. Balonumuz yani basimizdaydi. Korkmadan binecektik... Geceleri kâbus görmeyecektik... Masmavi gök kubbenin altinda, oksayan rüzgârla yarinlara selam gönderdik.
YAZAR:
Merhaba, ben Pinar Genç. 1979 Artvin dogumluyum. Ilk ögrenimden sonra Ankara ya geldim ve halen Ankara da yasamakta olup, uzun yillar meslegim olan tekstilde çalistiktan sonra en son yasam koçlugu egitimi aldim ve ilerleyen zamanlarda bu yönde de insanlara rehberlik etmeyi planliyorum. Su ana kadar bir çok alanda sertifika sahibiyim ama benim için en önemlisi çocuklugumdan beri çok istedigim yazarlik ve simdi yazarlik ile birlikte yasam koçlugu... Ve simdi çocukluk hayalimi gerçeklestirdigim için oldukça mutluyum ve sizlere ulasabildigimde, yazdigim tek bir satirda bile size ilham olabildigimde daha çok memnun olacagim. Ben kendi hayat yolculuguma hala devam ederken, bazen birlikte bu yolu yürümek yasamimiza zenginlik katacaktir diye düsünüyorum.
Sevgiyle kalin...
Bulutlara dokunmak varken simdi uyumanin sirasi miydi?
Bir saattir havadaydim. Havada 7 kisiydik, 12 yaslarinda bir çocukla beraber. Çocuk halinden gayet memnundu. Balon alçaldiginda, yükselmesi için kendisini asagi atacaklarina dair bir sakaya bile ihtimal vermezdi. Sadullah Aga [rehber] Balonda yedi kisiyiz bir kisi fazla. Balon alçalirsa seni asagi atarim haberin olsun. Gülüsmeler ve bütün bakislar çocugun üzerinde..
* * *
Çocuklugumdan beri içimde yasattigim deger duygusu, sonunda hakli olarak hissetmek istedigim duygulari hissettiriyor simdi. Güçlüydüm, itidalliydim. Sonsuz bir umut besledim her seye... Karsilastigim her olumsuzluga, hani kitaplarda yazarlar ya hep öyle yaklastim. Nasil yapiyordum bunu? Büyüklerim dolu dizgin hatalar yaparken... Büyüklerimi izledim hep. Ama onlari taklit etmedim hiçbir zaman. Yanlislari onlar da gördüm. Dogrulari da onlar da gördüm.
Büyüklerim benim için endiseleniyorlardi çünkü onlar benim yasimdayken, çoktan dünyanin çarkina boyun egmis, kafalari karismis bir sekilde, çevrelerinden hem yardim isteyip hem de gelen yardimlari geri teperken, ben gördüklerimi degerlendiriyor 'iste hayat bu' diyordum. Evet hayat buydu. Gördügümüz, duydugumuz, hissettigimiz, görmedigimiz, duymadigimiz, hissetmedigimiz her sey. Büyüklerim bana ayna oldu. Ben de o aynadan hayatin yansimalariyla, kendimi izlemis, fazlaliklarimi atmis, bosluklarimi doldurmustum. Fazla söze gerek yok. Üzülmek için bir sebep bulamadim hiçbir zaman. Sadece kendimi kaybetmekten korktum hep. Ama bu korkuyu dogru kullanmasini bildim. Simdi çogunun orta yaslarini geçtigi aile bireylerimin yanindayim. Hamliklarimizi giderecegiz yine. Çünkü, hayat hâlâ göz kirpiyor bize.
Mutlulugun resmini çektik, birbirimizin gözlerinin içine bakarak. Her yil tekrarlayacaktik. Kareye her yil birisini daha ekleyecektik. Balonumuz yani basimizdaydi. Korkmadan binecektik... Geceleri kâbus görmeyecektik... Masmavi gök kubbenin altinda, oksayan rüzgârla yarinlara selam gönderdik.
YAZAR:
Merhaba, ben Pinar Genç. 1979 Artvin dogumluyum. Ilk ögrenimden sonra Ankara ya geldim ve halen Ankara da yasamakta olup, uzun yillar meslegim olan tekstilde çalistiktan sonra en son yasam koçlugu egitimi aldim ve ilerleyen zamanlarda bu yönde de insanlara rehberlik etmeyi planliyorum. Su ana kadar bir çok alanda sertifika sahibiyim ama benim için en önemlisi çocuklugumdan beri çok istedigim yazarlik ve simdi yazarlik ile birlikte yasam koçlugu... Ve simdi çocukluk hayalimi gerçeklestirdigim için oldukça mutluyum ve sizlere ulasabildigimde, yazdigim tek bir satirda bile size ilham olabildigimde daha çok memnun olacagim. Ben kendi hayat yolculuguma hala devam ederken, bazen birlikte bu yolu yürümek yasamimiza zenginlik katacaktir diye düsünüyorum.
Sevgiyle kalin...
Dieser Download kann aus rechtlichen Gründen nur mit Rechnungsadresse in A, B, BG, CY, CZ, D, DK, EW, E, FIN, F, GR, H, IRL, I, LT, L, LR, M, NL, PL, P, R, S, SLO, SK ausgeliefert werden.