Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort
Francuski literat z epoki Oswiecenia. Tworzyl w róznych gatunkach, pisal zarówno poezje, jak i artykuly polityczne oraz krytycznoliterackie, listy, komedie czy aforyzmy. Czlonek lozy masonskiej "Les Neuf Soeurs" oraz jakobin.
Chamfort pochodzil z Owernii, byl synem sklepikarza. Ksztalcil sie w Paryzu. Po przyznaniu mu przez Akademie Francuska nagrody za elegie na czesc Moliera w 1769 r. zostal uznanym autorem. Dzieki poznanej w 1775 r. ksieznie de Grammont zostal doceniony na francuskim dworze i dwukrotnie potem pelnil funkcje sekretarza w rodzinie Burbonów. W 1781 r. przyjeto go w poczet czlonków Akademii Francuskiej. Czesto w swoim zyciu korzystal ze wsparcia moznych przyjaciól, dla których atrakcja byla mozliwosc prowadzenia rozmów z pisarzem znanym z inteligencji oraz cietego jezyka.
Mimo swej popularnosci wsród arystokracji i na dworze królewskim, Chamfort nie czul sie dobrze w towarzystwie wyzszych sfer. Po wybuchu rewolucji francuskiej stal sie jej goracym, niemal fanatycznym zwolennikiem - byl miedzy innymi sekretarzem klubu jakobinów i jednym sposród pierwszych rewolucjonistów szturmujacych Bastylie. Terror wprowadzony przez rzady Marata i Robespierre'a spowodowal jednak, ze pisarz zwrócil sie takze przeciwko nim, co doprowadzilo go do wiezienia. Z obawy przed ponownym uwiezieniem próbowal popelnic samobójstwo i wkrótce zmarl.
Chamfort mial dlugotrwale problemy ze zdrowiem, nie mial tez szczescia w milosci. Aforyzmy, z powodu których jest dzis znany, pisal do szuflady jako luzne notatki, dopiero po jego smierci opublikowano je jako dwa tomiki: Mysli i maksymy oraz Charaktery i anegdoty.
Francuski literat z epoki Oswiecenia. Tworzyl w róznych gatunkach, pisal zarówno poezje, jak i artykuly polityczne oraz krytycznoliterackie, listy, komedie czy aforyzmy. Czlonek lozy masonskiej "Les Neuf Soeurs" oraz jakobin.
Chamfort pochodzil z Owernii, byl synem sklepikarza. Ksztalcil sie w Paryzu. Po przyznaniu mu przez Akademie Francuska nagrody za elegie na czesc Moliera w 1769 r. zostal uznanym autorem. Dzieki poznanej w 1775 r. ksieznie de Grammont zostal doceniony na francuskim dworze i dwukrotnie potem pelnil funkcje sekretarza w rodzinie Burbonów. W 1781 r. przyjeto go w poczet czlonków Akademii Francuskiej. Czesto w swoim zyciu korzystal ze wsparcia moznych przyjaciól, dla których atrakcja byla mozliwosc prowadzenia rozmów z pisarzem znanym z inteligencji oraz cietego jezyka.
Mimo swej popularnosci wsród arystokracji i na dworze królewskim, Chamfort nie czul sie dobrze w towarzystwie wyzszych sfer. Po wybuchu rewolucji francuskiej stal sie jej goracym, niemal fanatycznym zwolennikiem - byl miedzy innymi sekretarzem klubu jakobinów i jednym sposród pierwszych rewolucjonistów szturmujacych Bastylie. Terror wprowadzony przez rzady Marata i Robespierre'a spowodowal jednak, ze pisarz zwrócil sie takze przeciwko nim, co doprowadzilo go do wiezienia. Z obawy przed ponownym uwiezieniem próbowal popelnic samobójstwo i wkrótce zmarl.
Chamfort mial dlugotrwale problemy ze zdrowiem, nie mial tez szczescia w milosci. Aforyzmy, z powodu których jest dzis znany, pisal do szuflady jako luzne notatki, dopiero po jego smierci opublikowano je jako dwa tomiki: Mysli i maksymy oraz Charaktery i anegdoty.
- Ur.
- 6 kwietnia 1741 r. w Clermont-Ferrand (w srodkowej Francji)
- Zm.
- 13 kwietnia 1794 r. w Paryzu
- Najwazniejsze dziela:
- Éloge de Molière (Pochwala Moliera), Le Marchand de Smyrne (Kupiec ze Smyrny), Charaktery i anegdoty
Dieser Download kann aus rechtlichen Gründen nur mit Rechnungsadresse in A, B, BG, CY, CZ, D, DK, EW, E, FIN, F, GR, H, IRL, I, LT, L, LR, M, NL, PL, P, R, S, SLO, SK ausgeliefert werden.