Guido Gozzano
Guido Gozzano wychowal sie na lekturze dziel Gabriela D'Annunzia i Giovanniego Pascolego, potem czerpal inspiracje z belgijskich i francuskich symbolistów, jak Maurice Maeterlinck, Georges Rodenbach i Jules Laforgue'a, w koncu wyksztalcil swoje wlasne poetycko-estetyczne credo i tworzyl w poetyce tak zwanych zmierzchowców; choc nie wypracowali oni nigdy zadnego spójnego programu, to laczyly ich wspólne upodobania estetyczno-poetyckie i sklonnosc do podejmowania podobnych motywów w swojej twórczosci: odzegnywali sie od tradycji wloskiej liryki, obca im byla kwiecista retoryka, opisywali zwyczajna codziennosc, w ich wierszach dominowaly poczucie niezadowolenia, nuda dnia powszedniego, monotonia mieszczanskiej egzystencji i tesknota za tym, co bezpowrotnie utracone. Za zycia Gozzano opublikowal dwa zbiory wierszy: La via del rifugio (Droga ucieczki) z 1907 roku i I colloqui (Rozmowy) z roku 1911. W 1912 odbyl podróz do Indii, mial bowiem nadzieje, ze tamtejszy klimat pomoze w leczeniu gruzlicy. Owocem tej podrózy byly zapiski zatytulowane Verso la cuna del mondo (Podróz do kolebki swiata). Walke z gruzlica poeta przegral w wieku zaledwie 32 lat.
Guido Gozzano wychowal sie na lekturze dziel Gabriela D'Annunzia i Giovanniego Pascolego, potem czerpal inspiracje z belgijskich i francuskich symbolistów, jak Maurice Maeterlinck, Georges Rodenbach i Jules Laforgue'a, w koncu wyksztalcil swoje wlasne poetycko-estetyczne credo i tworzyl w poetyce tak zwanych zmierzchowców; choc nie wypracowali oni nigdy zadnego spójnego programu, to laczyly ich wspólne upodobania estetyczno-poetyckie i sklonnosc do podejmowania podobnych motywów w swojej twórczosci: odzegnywali sie od tradycji wloskiej liryki, obca im byla kwiecista retoryka, opisywali zwyczajna codziennosc, w ich wierszach dominowaly poczucie niezadowolenia, nuda dnia powszedniego, monotonia mieszczanskiej egzystencji i tesknota za tym, co bezpowrotnie utracone. Za zycia Gozzano opublikowal dwa zbiory wierszy: La via del rifugio (Droga ucieczki) z 1907 roku i I colloqui (Rozmowy) z roku 1911. W 1912 odbyl podróz do Indii, mial bowiem nadzieje, ze tamtejszy klimat pomoze w leczeniu gruzlicy. Owocem tej podrózy byly zapiski zatytulowane Verso la cuna del mondo (Podróz do kolebki swiata). Walke z gruzlica poeta przegral w wieku zaledwie 32 lat.
- Ur.
- 19 grudnia 1883 r. w Turynie
- Zm.
- 9 sierpnia 1916 r. w Turynie
- Najwazniejsze dziela:
- zbiory wierszy La via del rifugio ( Droga ucieczki), I colloqui ( Rozmowy)
Dieser Download kann aus rechtlichen Gründen nur mit Rechnungsadresse in A, B, BG, CY, CZ, D, DK, EW, E, FIN, F, GR, H, IRL, I, LT, L, LR, M, NL, PL, P, R, S, SLO, SK ausgeliefert werden.