Stanislaw Brzozowski
Krytyk literacki, pisarz, publicysta, filozof, uzywal pseudonimu Adam Czepiel.
Urodzil sie 28 VI 1878 w Maziarni kolo Chelma w podupadlej rodzinieziemianskiej. W roku 1896 podjal studia na Wydziale PrzyrodniczymUniwersytetu Warszawskiego, gdzie wkrótce podjal równiez dzialalnoscpolityczna. Za udzial w demonstracji przeciwko rosyjskim profesoromzostal na rok relegowany z uczelni. Wybrano go prezesem tajnejorganizacji - Bratnia Pomoc, z kasy której podjal znaczna kwote jakopozyczke na leczenie ojca. Poskutkowalo to wyrokiem sadukolezenskiego, na kilka lat zabraniajacym mu dzialalnosci publicznej.Wkrótce Brzozowski zostal aresztowany przez wladze rosyjskie podzarzutem przynaleznosci do tajnego Towarzystwa Oswiaty Ludowej.Szantazowany podczas sledztwa, zlozyl obciazajace dla wielu osóbzeznania. W 1899 pod wplywem warunków wieziennych zachorowal nagruzlice i wyjechal do sanatorium w Otwocku. Wiosna 1902 poslubilAntonine Kolberg (bratanice Oskara Kolberga), po czym przeniósl sie dostolicy. Od 1902 publikowal artykuly najpierw w "PrzegladzieTygodniowym", pózniej w "Glosie". Slawe zyskal dzieki polemice zSienkiewiczem o literaturze modernistycznej, nastepnie wdal sie wostra dyskusje z Miriamem.
Nawracajaca choroba zmusila go w 1905 do wyjazdu do Zakopanego, ajesienia jezdzil do Krakowa, Lwowa i Zakopanego z odczytami. Wstyczniu 1906 ze wzgledów zdrowotnych wyjechal najpierw do Wloch, anastepnie do Szwajcarii. Po krótkim pobycie w kraju i ostrymkonflikcie z Narodowa Demokracja zima 1907 ponownie wyjechal do Wlochi osiedlil sie we Florencji, gdzie poswiecil sie pracy literackiej.
W kwietniu 1908 rosyjska prasa emigracyjna opublikowala listywspólpracowników carskiej policji sporzadzone przez agenta Ochrany,Bakaja, na których znalazlo sie nazwisko Brzozowskiego. Pisarzzaprzeczal tym pogloskom, w jego obronie wystapili publicznie m.in.Irzykowski i Limanowski, protestowali takze: Zeromski, Orkan,Przybyszewski, Nalkowska. Powolano sad obywatelski, ale nawet jegodwukrotne posiedzenie nie przynioslo definitywnego rozstrzygniecia inie oczyszczono Brzozowskiego z zarzutów. On sam odmówil przyjazdu doPolski na trzecie posiedzenie. Zafascynowany postacia kardynalaNewmana nawrócil sie w tym okresie na katolicyzm. Nekany oskarzeniamii licznymi operacjami zmarl 30 IV 1911 we Florencji, gdzie zostalpochowany.
Dorobek literacki Brzozowskiego jest niezwykle obfity. Obejmowal pismafilozoficzne (których przewodnia idea byla praca), krytyczne,dotyczace historii literatury, w tym liczne teksty popularyzatorskie,artykuly o tematyce politycznej i kulturalnej, wreszcie powiesci.
Krytyk literacki, pisarz, publicysta, filozof, uzywal pseudonimu Adam Czepiel.
Urodzil sie 28 VI 1878 w Maziarni kolo Chelma w podupadlej rodzinieziemianskiej. W roku 1896 podjal studia na Wydziale PrzyrodniczymUniwersytetu Warszawskiego, gdzie wkrótce podjal równiez dzialalnoscpolityczna. Za udzial w demonstracji przeciwko rosyjskim profesoromzostal na rok relegowany z uczelni. Wybrano go prezesem tajnejorganizacji - Bratnia Pomoc, z kasy której podjal znaczna kwote jakopozyczke na leczenie ojca. Poskutkowalo to wyrokiem sadukolezenskiego, na kilka lat zabraniajacym mu dzialalnosci publicznej.Wkrótce Brzozowski zostal aresztowany przez wladze rosyjskie podzarzutem przynaleznosci do tajnego Towarzystwa Oswiaty Ludowej.Szantazowany podczas sledztwa, zlozyl obciazajace dla wielu osóbzeznania. W 1899 pod wplywem warunków wieziennych zachorowal nagruzlice i wyjechal do sanatorium w Otwocku. Wiosna 1902 poslubilAntonine Kolberg (bratanice Oskara Kolberga), po czym przeniósl sie dostolicy. Od 1902 publikowal artykuly najpierw w "PrzegladzieTygodniowym", pózniej w "Glosie". Slawe zyskal dzieki polemice zSienkiewiczem o literaturze modernistycznej, nastepnie wdal sie wostra dyskusje z Miriamem.
Nawracajaca choroba zmusila go w 1905 do wyjazdu do Zakopanego, ajesienia jezdzil do Krakowa, Lwowa i Zakopanego z odczytami. Wstyczniu 1906 ze wzgledów zdrowotnych wyjechal najpierw do Wloch, anastepnie do Szwajcarii. Po krótkim pobycie w kraju i ostrymkonflikcie z Narodowa Demokracja zima 1907 ponownie wyjechal do Wlochi osiedlil sie we Florencji, gdzie poswiecil sie pracy literackiej.
W kwietniu 1908 rosyjska prasa emigracyjna opublikowala listywspólpracowników carskiej policji sporzadzone przez agenta Ochrany,Bakaja, na których znalazlo sie nazwisko Brzozowskiego. Pisarzzaprzeczal tym pogloskom, w jego obronie wystapili publicznie m.in.Irzykowski i Limanowski, protestowali takze: Zeromski, Orkan,Przybyszewski, Nalkowska. Powolano sad obywatelski, ale nawet jegodwukrotne posiedzenie nie przynioslo definitywnego rozstrzygniecia inie oczyszczono Brzozowskiego z zarzutów. On sam odmówil przyjazdu doPolski na trzecie posiedzenie. Zafascynowany postacia kardynalaNewmana nawrócil sie w tym okresie na katolicyzm. Nekany oskarzeniamii licznymi operacjami zmarl 30 IV 1911 we Florencji, gdzie zostalpochowany.
Dorobek literacki Brzozowskiego jest niezwykle obfity. Obejmowal pismafilozoficzne (których przewodnia idea byla praca), krytyczne,dotyczace historii literatury, w tym liczne teksty popularyzatorskie,artykuly o tematyce politycznej i kulturalnej, wreszcie powiesci.
- Ur.
- 28 czerwca 1878 w Maziarni
- Zm.
- 30 kwietnia 1911 we Florencji
- Najwazniejsze dziela:
- Filozofia czynu (1903), Plomienie (1908), Legenda Mlodej Polski. Studia o strukturze duszy kulturalnej (1910), Idee. Wstep do filozofii dojrzalosci dziejowej (1910), Sam wsród ludzi (1911), Glosy wsród nocy. Studia nad przesileniem romantycznym kulturyeuropejskiej (1912), Pamietnik (1913), Widma moich wspólczesnych (1914), Ksiazka o starej kobiecie (1914)
Dieser Download kann aus rechtlichen Gründen nur mit Rechnungsadresse in A, B, BG, CY, CZ, D, DK, EW, E, FIN, F, GR, H, IRL, I, LT, L, LR, M, NL, PL, P, R, S, SLO, SK ausgeliefert werden.