Osmanli Devletinin klasik bürokratik yapisi, modernlesme sürecinin etkisiyle 19. yüzyilda köklü bir degisim gecirmistir. Aslinda görülen bu degisim sadece Osmanliya has degil tüm dünyada yasanan bir sürectir ve bürokratik yenilesmeyi zorunlu kilmistir. 19. yüzyil boyunca Osmanli bürokrasisi de dünya ile paralel olarak merkezlesme, genisleme ve reform süreci yasamistir. 3. Selim ve 2. Mahmud dönemlerinde baslayan modernlesme süreci, idar sistemin bütünüyle yeniden düzenlendigi ve bircok yeni kurumun olusturuldugu Tanzimat süreciyle devam etmistir. 2. Abdülhamid Devrinde kurumsallasma daha da artmis, bürokrasi ihtisaslasmis, personel istihdami köklü degisikliklere ugramis ve devlet merkeziyetci bir görünüm kazanmistir. Merkeziyetci anlayisa paralel olarak mahalli memur görevlendirilmesi azaltilmis, karar verme ve uygulama konumundaki memur sinifinin imparatorluk bünyesinde yasayan tüm milletlerden teskil eden bürokrasiden olmasina özen gösterilmistir. Devletin her dairesi yeniden teskilatlandirilmis, yeni memurlar yetistirilmis ve bu memurlar Osmanli Devletinin her kösesine tayin edilerek gezdirilmistir. Memuriyet rejiminde yapmis oldugu dönüsümle 2. Abdülhamid yeni bir imparatorluk ideolojisi gelistirmis oldugu kadar bu memurlarin yetistirilmesine yönelik acmis oldugu okullarda da mezunlarinin gelecekte Cumhuriyetimizi kurmalarina vesile olan bilgi ve birikimlerinin tohumlarini atmistir. Bu nedenle dönemin memur rejimi kadar memurlarin islemis oldugu suclar ve karsiliginda almis olduklari cezalar Cumhuriyetimize intikal eden bürokratik hastaliklarin incelenmesi acisindan önemlidir.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.