Lasagne is waarschijnlijk een van de oudste vormen van pasta. De oude Romeinen aten een gerecht dat bekend staat als "lasana" of "lasanum", waarvan wordt aangenomen dat het vergelijkbaar is met de huidige lasagna al forno (gebakken lasagne). Dit was een dun vel deeg gemaakt van tarwebloem, dat in de oven of direct op het vuur werd gebakken. Sommige voedselhistorici geloven dat deze pasta's nog ouder zijn en beweren dat het woord oorspronkelijk van het oude Griekse woord laganon kwam en door de Romeinen werd "geleend". In beide gevallen verwezen de oorspronkelijke woorden naar een kookpot, en uiteindelijk werd het gerecht vernoemd naar de "pot" waarin het werd bereid. In de Middeleeuwen werd gebakken lasagne zo wijdverbreid dat veel Italiaanse dichters en schrijvers het in hun geschriften noemden. Veel van de recepten uit de middeleeuwen beschrijven een gerecht dat meer lijkt op het gerecht dat we nu kennen, met lagen pastavellen ertussen die werden gekookt met vlees en/of kaas. Het was echter pas toen tomaten rond 1800 in de Italiaanse keuken werden gebruikt, dat lasagna al forno meer begon te lijken op het gerecht dat velen van ons 'lasagne' noemen