Nicht lieferbar
Sonucta herkes kendinden sorumluydu ve kendini yasamaliydi.Bunu yaparken de büyük bir zarafet ve estetik olmaliydi.Ne de olsa hayat bir sanattiIceride annemin odasindan sürekli olarak duydugum o güzel müzige benzeyen Chopinin Spring Waltziydi calan... Daha kapida icine alip sarip sarmaliyordu müzigin tinisi.Dünyanin merkezinin Istanbul, onun merkezinin de ben oldugumu ögrendim Istanbul olmustum yine her gelisimdeki gibi.Biliyorum, yine ayni duygularda eriyip gidecegim, yok oluncaya kadarIzin verme acilara, ölümlere.Ben yaratim istiyorum.Ölümler degil.Her ölümün bir yaratim oldugunu biliyorum.Ama artik dayanamiyorum.Bir yol bilirim Adem-i Havvaya giderBir yol bilirim aska sevdaya giderBir yol ki ömür bahcelerinden gecerekYaslarla figanlarla musallaya giderBaskasinin rüyasinda yer almakBu yüzük Istanbulun Tilsimlari gibiydi. Hayatin mucizeleri bitmiyor ve hepsinin yasanmasini istiyorduYine mi rüyalar Kimdi bu Mr. HenryNasil biliyordu bunca seyi