Vsju nedelju v Petrograde pogoda stoyala yasnaya i moroznaya, a tut vdrug sdelalas' nedovol'noju - zapurzhila, zav'juzhila, podnyala prohozhim vorotniki, zlo zastuchala neostorozhno raskrytymi fortochkami. Snezhnyj ruchej zapleskalsya po naberezhnoj Maloj Nevki ceplyayas' za obledeneluju baljustradu parapeta, i vdrug natknulsya na chelovecheskij trup. On byl strashen - izurodovannoe lico, vzlohmachennaya boroda... i ruki... oni byli podnyaty vverh i szhaty v kulaki, slovno ih hozyain grozil komu-to. Iskristyj potok obliznul zaskoruzluju ot stuzhi rubahu zhutkogo utrennego ulova, slegka poplutal sredi sapog zevak i gorodovyh, i dvinul dal'she zavjortyvat' shineli patrul'nym i vz#eroshivat' sherst' brodyachih sobak. Uzhe melkim vorishkoju on svernul na Litejnyj, proshmygnul mimo budochnika za chugunnoe lit'e vorot, i vmeste s vhodyashhimi vzletel po stupenyam, k dveri Mariinskoj bol'nicy...