Salome Woronzow

Şehzade Zevceleri. Osmanlı Hanedanı Gelinleri 1850 - 1923 (eBook, PDF)

• Format: PDF

Produktbeschreibung

Research Paper (postgraduate) from the year 2016 in the subject Cultural Studies - Near Eastern Studies, grade: 1,5, LMU Munich, language: Turkish, abstract: En son Belge ve Bilgiller doğrultusunda, Osmanlı Hanedanına mensup Şehzadelerin 1850 ve 1923 yılları arasında evlendikleri hanımlara dair bir araştırmadır. Bu çalışmada, Sultan Abdülmecid, Sultan Abdülaziz, Sultan V. Murad, Sultan II. Abdülhamid ve Sultan V. Mehmed Reşad'ın Gelinlerinin kimlik ve aileleri ile ilgili bilgiler bulunmaktadır. Şehzade Zevceleri hakkında şimdiye kadar yayımlanmış en detaylı araştırmadır. Osmanlı İmparatorluğunda Şehzâdelerin nikâhlanmaları I. Ahmed dönemine kadar görülmektedir. Ama I. Ahmed (Saltanatı: 1603 – 1617) kendi kardeşi Mustafa’yı Kardeş Katli Kanunu uyarınca idam ettirmediğinden Şimşirlik Sistemi hayata geçmiş oldu. Artık Şehzâdelerin çocuk sahibi olmaları yasaklanmıştı ve bu durum II. Mahmud dönemine kadar devam etmiştir. Tanzimat devrinde Osmanlı’nın Avrupa’ya yakınlaşma Politikası yüzünden Şehzadelerinde gene çocuk sahibi olmalarına müsaade edildi. Bu tarihten itibaren Osmanoğulları çoğalmaya başladı ve 1924 yılında sürgüne gönderilmelerinde Hanedan mensubu olarak 150 kişi vardı. Sultan I. Ahmed döneminden önce Şehzadelerin evlenmelerine Sancağa çıkmalarından sonra müsaade ediliyordu. Tanzimatta ise bütün engeller kaldırılmıştır. İkinci Meşrutiyet döneminde Şehzadeler Hanedan Konseyi’nin onayı üzerine evlenebilirlerdi. Bu dönemde Hanedan Konseyine karşı gelip evlenen Şehzadelerden özellikle Abdülkadir Efendi dikkat çekmektedir. Hanedanı’nın sürgün yıllarında Halife Abdülmecid Efendi tarafından tanınmayan izdivaclarda olmuştur. Hanedan Konseyi ve Halife’nin tanımadığı bu izdivaclardan dünyaya gelen çocuklar resmii olarak Hanedan Mensubu kabul edilmemişlerdir. Osmanoğullarında I. Süleyman devrine kadar Cariye ilişkileri pek görülmemektedir, ama I. Süleyman’dan sonra Padişahların Cariye ilişkileri çoğalmıştır ve 19. YY kadar devam etmiştir. Tanzimattan sonra Osmanoğullarında tekrar nikâh ile evlenme yaygınlaşmaya başladı. İkinci Meşrutiyet döneminde Cariyelik kanunen ilga edildiğinden artık resmii evlilikler mecburi olmuştu. Bir kaç istisna dışında bütün Şehzadelerin birden fazla zevceleri vardı ve boşanmalarda oluyordu. Özellikle İkinci Meşrutiyet döneminde Şehzadelerin boşanmaları yoğunlaşmıştır. Şehzade zevceleri genelde Kafkas kökenli idi. İkinci Meşrutiyet devrinde İmparatorluğun yüksek ailelerine mensup Hanımlarla evlenmeler başlamıştır. Osmanoğullarının sürgüne gönderilmelerinden sonra Kafkasyalı hanımlarla evlenmeler son buldu.

Produktdetails

• Verlag: GRIN Publishing
• Seitenzahl: 15
• Erscheinungstermin: 16. September 2016
• Türkisch
• ISBN-13: 9783668300309
• Artikelnr.: 46999871